persoonlijk op de transportband

Ik ben het nog steeds niet gewend en sta meestal lichtjes perplex te kijken en te luisteren als het weer eens gebeurd.
De bediende aan de kassa van het warenhuis die samen met de inpakster of inpakker mijn koopwaar erg interessant vinden.
Ik had het al eens gehad met bakmeel en gadgets/snoepjes om verjaardagscake te bakken, dan komt de vraag wie er jarig is en welke taart je wil bakken enz.... Een andere keer had ik een heleboel kapstokjes op de band gelegd samen met beschermmateriaal voor de laden van de keukenkasten, daar werd een gesprekje over aangeknoopt of ik mijn kasten eens ging herorganiseren enz... heb hen toen uitgelegd dat we pas verhuisd waren en dat alles nog netjes zijn plaatsje moest krijgen. Een andere keer had ik erg leuke maar onbelangrijke keukenspulletjes mee, goh vond dat meisje het zo ontzettend lief en "waar heb je dat gevonden?" en toont het met veel tumult aan haar collega kassiersters. Vandaag had ik een gelei-achtige haai mee voor Benjamin, begint de inpakker-jongen daar doodleuk mee te spelen en zingt een liedje over gevaarlijke haaien en een hele uitleg dat we hem wel de haaiendeskundige mogen noemen.
De Amerikaanse preutsheid en uitzonderlijke aandacht voor privacy geldt blijkbaar niet voor je koopwaar op de transportband.Iets wat ik me in Belgie echt niet kan voorstellen, daar ervaarde ik meestal een soort onverschilligheid, zelfs alsof ze niet echt zagen wat ik gekocht had, iets van tik die rekening door zonder er verder bij na te denken.