quaint

(=charmingly old-fashioned, picturesque)

In de ESL-class draaien we er elke week een nieuwe reeks met essentiele, moeilijke woorden door, om te studeren.

Met spijt kan ik ze thuis niet altijd eens opnieuw grondig doornemen, maar dat neemt mijn werklust in de klas niet weg. Als schoolplichtige was ik nooit zo aandachtig en meewerkend als ik dat nu ben als vrijwillige student.

Ik mag best wel zeggen dat ik in de klas dubbel werk, omdat ik niet elke dag kan gaan wegens huishoudelijke plichtplegingen, haal ik op de aanwezige dagen de gemiste lessen in.

Ook bij het doornemen van de nieuwe lijst met woorden doe ik altijd gezellig mee, zoals de correcte uitspraak met de juiste klemtoon, een korte studie van het woord en natuurlijk ook wat uitleg over de betekenis en wat over het gepast gebruik en dan wat zinnen construeren waarin het woord in de juiste context gebruikt kan worden en soms komt er dan een klein gezellig gesprekje rond.

"Our house in Belgium is a quaint old house". Zeg ik met trots.
"Oh yes!", zegt de juf "A house can be quaint! Tell me more about it Ann"!
"Well, our house over there is more than hundred sixty years old and it is the most charming and cozy house I ever lived in".
"Whaauw! That old?" waarop ze wat wazig begint te kijken.
"Do you have ghost???" vraagt mijn japanese buur spontaan.
"Yes, I was thinking about the same thing!" zucht de juf opgelucht.

Tjeezes zeg, die reactie had ik nu niet verwacht op mijn klein uit het leven gegrepen verhaaltje. Dus probeer ik nog snel de hele klas te overtuigen dat ik niet samenleef met geesten in mijn oude huisje in het oude Belgie, maar al mijn pogingen blijken tevergeefs te zijn want ondertussen is hun fantasie al rijkelijk op hol geslagen. (Of waren het dan toch echte spoken toen?)