Sewing Fun

Normaal wil ik de engelse les op vrijdag niet graag missen, dan wordt er zodanig hard gewerkt in de klas dat mijn taalcentrum een hele namiddag na-kraakt. Vandaag had ik echter helemaal geen zin.

Een hele week loop ik al achter de tijd aan, probeer ik rond te komen met de vierentwintig uren die een dag telt, maar ik voel dat het niet genoeg is. Een snipperdag, dat had ik nodig en aangezien ik zelfstandige thuiswerkende mama ben kan ik daar vrij over beslissen en heb ik vanmorgen mezelf wat vrijaf gegeven, wel ja, om rustig wat klusjes te doen.

Om wat broeken te verstellen. Ja ja, ik weet het, gaten zijn mode, maar niet eender op welke plaats. Als de binnenbeennaad van je jeans losgetornt is van beneden tot aan je knie dankzij het ketting tandwiel van je fiets, dan is dat niet zo heel erg modieus meer.
Als het -voorgemaakte- gat aan je voorzakken zodanig is doorgescheurt dat je onderbroek nog net wordt verstopt door de binnenzak die uitpuilt dankzij de gsm die erin zit, dan voelt dat ook niet meer zo hip aan.

Gelukkig kreeg ik mijn naaimachine aan de praat, meegebracht uit Belgie en dus 220 volt. Dankzij een transformator-tje kan de stroom omgezet worden naar 110 volt. Voor het eerst sinds Amerika zit ik achter het ding, aan de antieke kloostertafel die ooit onze keukentafel was, nu in universele gebruikerstoestand. Helena's breien heeft toch wat aangewakkerd!

Hoe zeggen Amerikanen dat nu "kleren verstellen"?