de wilg

Na een weekje skivakantie met Pasen kon mijn Belgie-landje er plots zo intens groen uitzien, zo fel dat het contrast met de witte sneeuw nog steeds op mijn netvlies geplakt zit, na al die jaren, de tijd dat ik als tiener nog 'thuis' woonde.

Ik heb de sneeuw enkel van heel ver weg gezien, de regen kletterde slechts enkele dagen op het dak, maar dit alles heeft de natuur een duw gegeven, om te groeien. Het gras ziet plots veel groener en lijkt nog echt te kunnen groeien ook en ook de treurwilgen waarin ik niet veel levenskracht zag, tonen weer groen leven.
Ook al lijken de seizoenen hier verdacht veel op elkaar toch voel ik nu ook dat echte lentegevoel, de kriebel om er wat mee te doen.
Zaadjes, dat heb ik meegebracht, van peterselie en radijsjes en worteltjes en bieslook, om in het tweede moestuintje te zaaien, in het eerste hebben de jongens al bloemetjes gezaaid.