mama's vakantie

Maar eens een foto van mezelf, onder de parasol, benen wat hoger en de laptop op de billen. Terwijl de kids in het water spelen, eindelijk wat mails beantwoorden waar ik meestal langer zoet mee ben dan voorzien.

De vakantiedagen vullen zich goed, de aanpassingsdagen die we in Belgie altijd hadden op die eerste vrije dagen hebben we nu niet. Voor hen IS het ook al 5 maanden vakantie, wel ja, dat gevoel hebben zij toch. De activiteiten die we voor hen uitgezocht hebben, blijken ook goed te werken, geen volle dagen maar af en toe een uurtje sportief of creatief bezig zijn, niet te ver uit de buurt en tot hier toe wel altijd een bekende in het groepje. Nog tijd zat om te shoppen, de geliefkoosde bezigheid van de meisjes, maar Benjamin die staat op zijn kop als hij "weeral" meemoet, gelukkig nog gemakkelijk "om te kopen" met een quarter die hij mag gebruiken in een ouderwetse kauwgomballenautomaat, of met een frisse "pink lemonade" met veel ijs.

Ikzelf heb ook het vakantiegevoel, lekker niets opjagen, een beetje huishoudelijk werk, af en toe wat boodschappen doen, een middagdutje of wat lezen, een babbeltje met onze hoogzwangere buurvrouw, wat 'frans' proberen praten met haar pas aangekomen aupair-meisje die nog geen woord engels verstaat, het arme kind.
En als de fietsenmaker aan het andere eind van de stad ons al kent, ik in het warenhuis niet meer moet zoeken waar de dingen staan, ik aan de juiste kant van de gigantische Malls geparkeerd sta om dicht bij de bedoelde winkel te zijn, als ik de verkeerde Free-way afrit neem en niet meer panikeer en snel weer goed zit, dan mag ik toch wel zeggen dat we hier al een beetje "thuis" zijn?