free-zuma

Veel te lang op het strand gebleven, 4 uur, meestal houden we het na een 2-tal uurtjes voor bekeken, maar het was keileuk -om een woord van de kids te gebruiken- .

Het was een experiment om eerlijk te zijn, een bende tieners meenemen naar Zuma-beach of zoals de locals het noemen, Free-Zuma, omdat we helemaal tot het einde rijden waar je gratis mag parkeren.

De meisjes hadden het naar hun zin, Alexander die wat later kwam ook, ik heb volleybal gespeeld met Benjamin en Catherine, Helena heeft handenstand geoefend en modderkastelen gebouwd en papa die was tevreden.
Nu voel ik mijn gezicht gloeien, mijn benen zijn moe en mijn bovenarmen 'voel' ik, misschien is dat volleyballen on the beach nog zo slecht niet?

Morgenvroeg komt mijn loopgenoot Catherine me wekken, dan doen we voor dag en dauw ons toerke. Volgende week gaan we onze 3de trainingsweek in, het gaat goed vooral met zo een dappere vennoot die moedig de minuten bijhoudt op de cronometer, waarmee je samen kunt puffen wanneer je de steile helling op moet en er bijna niet geraakt, morgen doen we een platter stuk, het is niet voor niets zondagochtend!

En ja, we hebben weer spaghetti op zaterdag gegeten!