moespattatjes

Ge had ze moeten zien toekomen, gisteren bij avondschemering, met veel tumult, bezweet en rood aangelopen.
Veel te vertellen hadden ze nog niet, moe en erg blij terug 'thuis' te zijn geraakt, maar 's avonds na de lekkere moespattatjes van Dieter kwam het ware verhaal eruit, over hun avontuur door de bergen, over de private weg en hoe bang ze wel waren geweest.
We hebben gehuild van het lachen toen bij hen alle adrenaline uit het bloed verdwenen was en Dieter alle details uit de doeken deed, over stroom op domeinafbakeningen en pratende palen met camera's, over "thank you" en de herhaling ervan, over extra "water bottles" en "torches" die er niet waren en over wilde dieren die ze niet zagen.

Vanochtend vroeg zijn ze voor alle wegenfiles vertrokken, naar de grote stad, naar al die dingen die je als toerist nog moet gezien hebben, vanavond vertrok hun vliegtuig naar huis, beladen met veel positieve ervaringen, een nieuw stukje wereld dat door hen ontdekt is.

Zelf kon ik het niet laten naar de les te gaan, even terug amerikaans te ademen na al dat "Dutch" en weer de draad oppikken van mijn gewone dagelijkse bestaan.

Tot dinsdag, want dan komt mijn "mother in law" op bezoek, genieten van de kleinkinderen en samen Kerst vieren.