mijlenvreters

Nee, nee, de verslagjes blijven niet achter omdat we bang zijn dat jullie te erg jaloers zouden worden, of misschien toch een beetje?

Het is gewoon zeer erg kort, zo'n een weekje belgische bezoekers, we willen er dan ook zoveel mogelijk uithalen. Tegelijk zijn het gewone schooldagen voor de kinderen en lange werkdagen voor Bert, zelf had ik een weekje vrijaf genomen van mijn engelse lessen.

Ondertussen speel ik huismoedertje en gids ik mijn oudste zus met zoon wat rond, letterlijk, want alles is nieuw en anders en overal heb je de wagen voor nodig, we vreten dus mijlen met de Chevy en 's avonds ben ik pompaf van het overal rondhangen.

Vandaag wilden ze 'alleen' en 'te voet' op pad, oh jee, zie ik die nog wel terug? Met fles water en met fluo gemarkeerde map zijn ze vertrokken, ons telefoonnr in de zak voor noodgevallen gaan ze ontdekken hoe ver je kunt geraken, hoe lang die 'miles' nu wel zijn en hoe stijl het is om de straten op en neer te wandelen.

Het is hier dus ontzettend stil, niemand in huis, het uitgelezen moment om even op adem te komen en mijn eigen ding te doen, ook al is dat dan wat op mijn gemak opkuisen en het huis weer wat opfrissen.