onze 1ste thanksgiving

Hij ziet er niet uit, op de foto's althans, maar in't echt was het zoals het moet, helemaal niet verbrand en niet uitgedroogd maar sappig en lekker en goed gaar en "veel te veel" met zijn goeie 10 kg (ongevuld), zodat we vandaag, zoals de echte thanksgivingvierders, nog een keer konden eten van de 'leftovers'.

't Was ook zeer aangenaam vertoeven in onze keuken met de vrienden, ze kwamen allen wat vroeger om te helpen, ieder nam wat voor zich, Tom schilde de patatten en 'zijn' Ann maakte de puree, Roger haalde al wat hij lekker vond uit blik en bakte het in de oven en verdeelde alles netjes op schotels en speelde ondertussen ook nog geduldig gezelschapsspelletjes met de meisjes en leerde Bert ook nog de echte "stuffing" maken, Dennis met 'zijn' Anne kwamen te laat -hoeveel te laat zijn we niet overeen kunnen komen- maar had thuis russische aardappelsla gemaakt en bracht die mee in zijn mengkom, en wij trotseerden fier het gevecht met de kalkoen en Bert ging wel 3 keer over en weer terug naar de supermarkt en 'zijn' Ann -ik dus- maakte ondertussen brusselse spruitjes met spekjes klaar en gestoofde gala-appeltjes in de oven en blackberry-puree en hielp ondertussen de anderen met het goedkeuren van diverse smaken.

Zo werd het een gemoedelijk samen koken en samen opscheppen en samen eten op een ieder zoekt een plaatsje met glas wijn of pint bier of frisdrank. Babbelen in amerikaans-engels of belgisch-vlaams of met een sappig Iers of Russisch accent.

Afwassen met "Charlie and the chocolate factory" en een toetje met "pumpkin pie" met whipped cream en koffie of nog wat wijn of nog een pint.

Als afsluiter gezellig "laptoppen" aan de bruine tafel en daarna voor sommigen een lange rit naar L.A. en voor anderen een gratis overnachting in de sofa om die nog langere rit naar Arrowhead uit te stellen tot in de vroege ochtend.