Iedereen het huis uit.

Net terug van het naar school wandelen van de kinderen, iedereen het huis uit, favoriete cd opgezet(lekker sentimenteel) en nestel me achter mijn dagboek.

Heb er geen zin meer in, ik mis mijn huis, mijn tuin, mijn schaapjes, het kraaien van de hanen, mijn familie, buren, de snelle babbels aan school, bij de bakker, bij Pieter, aan de muziekschool, in mijn vertrouwde winkels. Ik mis de maandagochtend met Carina, de was ophangen onder de bomen, de vertrouwde geluiden uit de buurt. Ik mis mijn cursussen in Lokeren, het onafhankelijk zijn, mijne plan kunnen trekken, me thuis te voelen in Doorslaar. Mijn leven stelde misschien niet veel voor maar het was wel het mijne, nu heb ik er geen controle over, ben afhankelijk, voel me hulpeloos, kan mijn kinderen niet helpen, ken niemand en heb ook geen zin anderen beter te leren kennen, voel me opgesloten in andermans huis. Ik wil naar huis!
Gelukkig schijnt vandaag de zon en zijn de kinderen om 1.30u thuis.