De juiste weg.

Ik krijg steeds meer het gevoel dat we de juiste stap zetten, al blijkt het afscheid voor velen zwaar te vallen. Maar niets is definitief, we geven onze roots absoluut niet op, ons huisje blijft het onze, ons geliefde dorpje blijft onze thuis, we zullen niemand vergeten en we nemen zeker en vast alle goede herinneringen mee. Maar de wereld is groter dan dit, vooral als het aan je voeten wordt gegooid mag je dat niet weigeren. Het is het proberen waard, en we komen altijd terug, al zal dat niet de eerste maanden zijn. De kids vinden het spannend, die hoeven zich ook nog geen zorgen te maken, maar goed ook. De stralende lucht en het frisse windje dat vanuit de Stille Oceaan tot in de hills waait, zal hen ook veel goed doen, zeker na de afgelopen maanden van grijs en somber weer. Ik voel me moe maar gelukkig, op dit moment zijn we met ons zevenen een echt team.