Anders

Nadat mijn post in de Vanbrandekesgazette blijkbaar is gelukt, wil ik hier toch ook nog wat kwijt.
Na turbulente emotionele weken, nadat ik enkele dagen voor het vertrek bij mezelf de knop heb omgedraaid naar "go", na de volgende drukke dagen van inpakken en alles georganiseerd krijgen, ben ik vanaf het opstijgen in Schiphol op zondag beginnen slapen. De hele vlucht ben ik slechts wakker geworden om te eten. Bij aankomst ben ik weer als een blok in slaap gevallen op mijn luchtmatras. De eerste week ben ik samen met de kleinsten gaan slapen, nu nog ben ik 's avonds doodmoe, het lijkt alsof ik slaap van een heel jaar aan het inhalen ben. De kringen onder mijn ogen beginnen te verdwijnen en mijn huid krijgt een gezonder kleurtje. Ik heb dat gepieker achter me gelaten, maar in mijn diepste voel ik de twijfels.
Alles is hier nu anders, ons in Belgie drukke leventjes van school, muziekschool, scouts, basket en zwemmen, de organisatie van een gezin, huis en tuin is nu plots weg. Alleen de school is er nu, de kinderen tot daar wandelen en om 2.30 zijn ze alweer thuis. Geen buitenschoolse activiteiten, geen boezemvriendjes om mee te spelen, nog geen televisie, nog geen lego en duplo en fietsen en ander speelgoed. Ze hebben zich gelukkig het lot aangetrokken van de vele huisjeslakken die bij het regenachtige weer van de laatste twee dagen overal op de wegjes platgetrapt worden, ze proberen ze hopeloos te redden en brengen ze in massa's mee naar huis om bij ons tussen de planten een veilig onderkomen te krijgen. Op school proberen ze de andere kinderen te leren "Niet" bang te zijn van Beitjes, iets waar ze hier blijkbaar histerisch op reageren. Het maakt me gelukkig als ik zie dat mijn kinderen hun natuurliefde hebben meegenomen in deze materialistische omgeving. Hoop voor hen dat ze ook hier snel "echte" vriendjes zullen maken, zoals ze die in Doorslaar hebben, echte vriendjes voor het leven. Dat ze ook snel hun hobby's weer zullen oppikken, iets wat van henzelf is waarin ze hun gevoelens kwijt kunnen. Ik zie dat iedereen zijn heimweezakdoek van Ruth heeft klaarliggen, misschien zullen de vier hoekjes wel snel natworden...