from Belgium

Als ik onderweg ben voor mijn doordeweekse boodschappen en al voor de 4de keer op de Urgent Care kom en een kapsalon ben tegengekomen dat me wel enigszins aanspreekt (als ik het in luipaardvlekken gekleurde kapsel van de man in kwestie bijneem), dan begin ik me soms wel een beetje thuis te voelen.

Maar dan nodigt je dochter een stel vriendinnen uit om te komen zwemmen na school, dan belt in de loop van de ochtend iedere 'mam' je eens op voor een kleine babbel, om zich even voor te stellen en om de zaken even te checken of alles wel OK is en om te zeggen "what a nice girl" Eveline wel is, enz. , ... maar dan voel ik me plots een 'buitenlander' die je best met argus-ogen bekijkt.

Niemand heeft hier een sociale achtergrond, geen of weinig referenties, dus je kunt zelf maar zo snel mogelijk de mensen leren kennen. Zo doe je dat in een stad waar iedereen "in de minderheid" is en wel uit een andere staat of een ander land afkomstig is.