Ironing

Bijzonder handig, zo'n strijkplank die slecht 3/4 lengte van het gewone model heeft, aan de muur vastgemaakt en opklapbaar is zodat ze uiterst weinig plaats inneemt.

Maar wat als ze veel te hoog voor je hangt, zodat je beter op het kleuteropstapje staat, en wat als ze in het bijna kleinste kamertje hangt, een washok, niet veel groter dan de wasmachine en droogkast samen, daarbij nog op een ongelukkige plaats, zodat je slechts dat allerleukste karweitje kan doen met een gesloten deur en je op de koop toe vlak voor die deur staat zodat ook niemand even binnen kan om ondertussen een gezellige babbel te slaan.

Wat mis ik dan mijn oude gezellige woonkeuken, mijn oude strijkplank naast het fornuis, de stapel strijk doorwerken terwijl ik luister naar radio 2, van een versgezette koffie geniet met een lekker koekje van bij de bakker en ondertussen ook nog kan kletsen met het onverwacht bezoek.

Waarom steken die Amerikanen de was en de plas zo angstvallig weg? Waarom zie je hier nooit de lakens vrolijk en fris wapperen in de wind? Waarom moet ik me hier nu elke dag verstoppen achter de deur?

Ik koop alvast alleen nog kledingstukken die NIET hoeven gestreken te worden, zodat ik me zo kort mogelijk moet opsluiten in dat akelige kamertje.