Kerst

De eerste week van de kerstvakantie is voorbij, het is gevlogen. Kerstdag brachten we in de ochtend door in ons prachtig gebergte en in de vooravond gingen we naar de bioscoop kijken naar de bijzondere film Avatar in 3D. Het was mooi, zowel de film als de dag als onze wandeling, het was mooi om kerstdag op deze manier met zijn allen door te brengen.

Zie de Vanbrandekesgazette

Zalige Kerst!

Vandaag voel ik de spieren die ik graag wou voelen, reden nummer 1 om het zwemmen als deel van mijn wekelijks trainingsregime op te nemen, de spieren die door het lopen niet genoeg worden getraind sterker maken. Joepie, de bovenarmen en een heel klein beetje de bovenrug zijn het die vandaag een heel klein beetje strammig aanvoelen, toch had ik het veel erger verwacht maar goed beter iets dan niets. Kan bijna niet wachten tot maandagochtend want dan is het weer zwemmen in dat heerlijk warme zwembad in onze gym. Twee keer per week is mijn doel.

Door de kinderen thuis te hebben is het weer een beetje inventief zijn met het lopen en vakantie is dan ook altijd de periode waar ik meer in de buurt van het huis blijf. Nu de kinderen weer allemaal wat ouder zijn is het weer een beetje makkelijker om ze een uurtje of langer alleen thuis te laten zonder me zorgen te hoeven maken, zelfs Ben gedraagt zich dan verantwoordelijk genoeg en amuseert zich dan best met een boek of zijn lego.

Zo nadat Bert vertrokken was naar het werk, trok ik mijn loopschoenen aan en ging erop uit voor een 6mijl toerke in de heuvels. Het weer is weer prachtig, toch koel maar best wel ideaal om in te rennen, een dun truitje dat onderweg uit kan en nog steeds mijn korte renshortjes doen het nog steeds prima.

Het is middag en hoog tijd om met de kinderen naar de supermarkt te rijden en onze ingredienten van ons kerstmaal bijeen te kopen, vanavond is het kerstavond en traditievol doen we met zijn allen gourmet rond te keukentafel. Daarna doen we pakjes en dan kijken we samen een film.

Zalig Kerstfeest allemaal!

eerste zwemles

Met goede voornemens moeten we eigenlijk niet wachten tot met het Nieuwe Jaar, ook al dat is dat wel het ideale moment om met een schone lei te beginnen (of is het lij?). In ieder geval besef ik maar al te goed dat ik het bloggen serieus heb verwaarloosd het voorbije jaar en het werd nog erger sinds ik me amuseer op facebook. Toch zijn bijde mediums totaal verschillend en terwijl facebook meer korte en losse gedachten zijn voor vrienden werkt dit blog perfect om uitgebreider en meer tot in detail te verhalen voor familie en vrienden over leven, doen en laten. Dus groot voornemen nummer 1 voor 2010 is weer meer en regelmatiger bloggen te beginnen met vandaag.

Het is nu iets na achten woensdagochtend, klinkt vroeg voor een kerstvakantiedag, maar niet voor ons. Bert is al lang onderweg naar het werk in Culver City, Eveline en Catherine zitten al in het koude water in de High School voor hun waterpolo training, Ben heeft al naar een film zitten (liggen) kijken en Helena zit te lezen.
Ikzelf ben eindelijk vandaag begonnen aan iets waar ik schrik voor had, wat ik steeds achterop schoof en als een verloren zaak beschouwde namelijk eens deftig leren zwemmen. Natuurlijk kan ik zwemmen maar als ik zo mijn waterratten van kinderen in het water bezig zie dan voel ik me maar een watje. Schoolslag is zowat de enige zwemslag weermee ik me goed vertrouwd voel maar hier zie je iedereen vrije slag zwemmen, voor mij de ware baksteenslag. Dankzij mijn vriending Sarah een getalenteerde tri-atlete heb ik vanochtend mijn eerste echt ge-coachte zwemuurtje achter de rug. En man, wat dat uurtje me al niet heeft bijgebracht! Ik ben zo blij hier eindelijk eens werk van te maken, ik deed het uiteindelijk nog niet zo slecht en was een snelle leerster en mijn goeie lichamelijke conditie speelt alleen maar in mijn voordeel. Dus vanaf vandaag is zwemmen een van mijn nieuwe crosstraining bezigheden. Het plan is te zwemmen onder toezicht van een coach op maandagochtend om half zes 's ochtends en op woensdagochtend zelfde tijd of op donderdagavond, twee keer per week. Tesamen met mijn andere fysieke bezigheden zou dit voorlopig meer dan genoeg moeten zijn.
Met dit zwemmen wil ik meer vertrouwd en comfortabel worden in het water, wil ik zo mijn armen en rug sterker maken en hoop ik dat dit enkel maar het lopen ten goede zal komen.

Nu rap de keuken opruimen, was en plas bijwerken en dan weer naar de gym voor een uurtje in Diana's klas te werken met gewichten, altijd zeer plezant want de muziek staat keihard aan een 130bpm, de oefeningen vloeien snel in elkaar over zkdat het met een hele kliek toffe madammen altijd gezellig zweten is. Ik kijk er weeral naar uit, zelfs met reeds vermoeide armen en benen van de zwemles!

marathon mama

Zoals ik net op de Vanbrandekesblog al schreef, heeft een luie zondag zo zijn voordelen. Dan kom je uiteindelijk eens toe aan dingen die altijd maar opzij worden geschoven. Het is nu kerstvakantie voor de kinderen en dan zijn er minder geplande en georganiseerde activiteiten voor hen heb ik zo veel meer vrije tijd over. Hoog tijd dus voor wat nieuws dus. Hoe het met de kinderen gaat kun je op de andere blog weer zien, hoe het Bert gaat kan ik wel even snel vertellen: druk, druk, druk, die werkt zowat zijn eigen marathon door. Er is nog steeds heel wat werk vooraleer Alice in Wonderland klaar zal zijn, maar op 5 Maart 2010 komt die film wereldwijd in de filmzalen dus is het voor hem nog maar een goeie vijf weken doorbijten en daarna even gedaan met de stress.

Hoe het met mezelf gaat? Prima, prima, prima, wie meedoet aan de facebook rage, kan zich 'vriend' met me maken en dan kan je dagelijks wel wat flauwekul in het engels lezen dat ik daar neerschrijf, kort en bondig met focus op mijn loopbezigheden zonder ver in detail te treden.

Maar goed, we zijn nu op mijn blog en ik voel me best wel schuldig dat ik het hier tegenwoordig zo verwaarloos. Weeral foei aan mezelf. Maar sinds we goeie voornemens beginnen bedenken, maak ik deze alvast een prioriteit voor het nieuwe jaar, ik beloof plechtig heel hard mijn best te zullen doen om hier weer wat meer leven te zullen opwekken, kortom, regelmatig wat te vertellen over mijn best wel druk maar leuk leventje hier.

Tijdens de Malibu marathon in november ergens onderweg op de Pacific Coast Highway naar de finish op Zuma Beach.

Tijdens de Santa Barbara marathon drie weken na Malibu op weg naar weeral een PR maar vooral naar een kwalificerende tijd.


Ondertussen liep ik de Malibu marathon in de maand november die als een lange trainingloop diende voor de Santa Barbara marathon drie weken later, waar ik zou proberen een tijd neer te zetten van minder dan vier uur. Een marathon lopen in sub4 -zoals dat in lopersvaktaal heet- is zowat voor vele lopers een mijlpaal, maar voor mezelf betekende het meer dan dat. Als US resident kan je pas in de meest gegeerde, geeerde en oudste US marathon -de Boston marathon- meelopen als je eerst een bepaalde snelle tijd neerzet in een andere gekwalificeerde marathon, een tijd die berekent is volgens je leeftijd en geslacht, als vrouw van 45 zoals mezelf- is dit vier uur. En zoals ik graag een uitdaging met mezelf aanga wou ik dit wel eens proberen. En weet je, het is me nog gelukt ook! Ik haalde de finish in 3u en 56min. Een tijd waarmee ik bijzonder tevreden was en waarmee ik mezelf een entreetje voor Boston heb verdiend, welja ik zal nog wel moeten betalen hoor, maar ik ben nu 'gekwalificeerd', ik heb nu 18mdn tijd om Boston te lopen, doe ik dat niet binnen die tijd dan moet ik me opnieuw kwalificeren. Dit jaar zal Boston niet meer lukken omdat het al uitverkocht is, het wordt dus april 2011 voor dit reisje.
Zie je hoe blij ik hier ben tijdens het finishen van de Santa Barbara marathon. Nog geen vier uur onderweg geweest, het gevoel van een echte kampioen.